เขียนเรื่องสปีชไปดวงจันทร์ของ JFK เลยมีโอกาสมานั่งฟังเต็มๆ อีกรอบ
บทถอดความสปีชแบบเต็มๆ ดูได้จาก Wikisource (ควรเปิดเสียงไปด้วยจะได้อรรถรส) และอ่านบริบทของสปีชนี้ได้จาก Wikipedia ว่าโลกตอนนั้นเป็นอย่างไร
โครงสร้างของสปีชก็น่าสนใจ ถ้าลองแตกมาวิเคราะห์แบบคร่าวๆ ช่วงแรกเป็นการปูพื้นเรื่องความสำคัญของความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี โดยใช้วิธีเปรียบเทียบประวัติศาสตร์ของมนุษย์ห้าหมื่นปี กับช่วงอายุของคน 50 ปีให้เข้าใจง่ายๆ
condense, if you will, the 50 thousand years of man’s recorded history in a time span of but a half-century. Stated in these terms, we know very little about the first 40 years, except at the end of them advanced man had learned to use the skins of animals to cover them. Then about 10 years ago, under this standard, man emerged from his caves to construct other kinds of shelter. Only five years ago man learned to write and use a cart with wheels. Christianity began less than two years ago. The printing press came this year, and then less than two months ago, during this whole 50-year span of human history, the steam engine provided a new source of power. Newton explored the meaning of gravity. Last month electric lights and telephones and automobiles and airplanes became available. Only last week did we develop penicillin and television and nuclear power, and now if America’s new spacecraft succeeds in reaching Venus, we will have literally reached the stars before midnight tonight.
แทรกด้วยข้อความปลุกใจเรื่องสปิริตในการต่อสู้ โดยโยงกับสถานที่ด้วย (Houston ซึ่งจะกลายมาเป็นที่ตั้งของศูนย์อวกาศ)
this city of Houston, this state of Texas, this country of the United States was not built by those who waited and rested and wished to look behind them. This country was conquered by those who moved forward—and so will space.
If this capsule history of our progress teaches us anything, it is that man, in his quest for knowledge and progress, is determined and cannot be deterred.
ยกอ้างตัวอย่างความสำเร็จในอดีต ว่าทำอะไรได้เป็นคนแรก
Those who came before us made certain that this country rode the first waves of the industrial revolution, the first waves of modern invention, and the first wave of nuclear power, and this generation does not intend to founder in the backwash of the coming age of space. We mean to be a part of it—we mean to lead it.
อธิบายเหตุผลว่าทำไมต้องไปดวงจันทร์ คำตอบหลักคือเป็นเรื่องของความท้าทาย เป็นภารกิจที่ต้องพิชิตให้ได้ (และเป็นประโยคช่วงที่ถูก quote บ่อยที่สุดของสปีชนี้)
But why, some say, the moon? Why choose this as our goal? And they may well ask why climb the highest mountain?
We choose to go to the moon. We choose to go to the moon… (interrupted by applause) we choose to go to the moon in this decade and do the other things, not because they are easy, but because they are hard.
มีการอธิบายความคืบหน้าของแวดวงอวกาศของสหรัฐ ว่าตอนนี้ก็ไม่ได้อยู่เฉยๆ นะ ทำอะไรไปบ้างแล้ว แถมมีการเปรียบเทียบกับคู่แข่ง (โซเวียต) ด้วยว่าเราเจ๋งกว่า
Within these last 19 months at least 45 satellites have circled the earth. Some 40 of them were made in the United States of America and they were far more sophisticated and supplied far more knowledge to the people of the world than those of the Soviet Union.
ยอมรับว่าบางอย่างยังตามหลังโซเวียต แต่ปลุกใจว่าเราจะต้องแซงให้สำเร็จ
We have had our failures, but so have others, even if they do not admit them. And they may be less public.
To be sure,… (interrupted by applause) to be sure, we are behind, and will be behind for some time in manned flight. But we do not intend to stay behind, and in this decade, we shall make up and move ahead.
เล่าถึงผลประโยชน์อื่นๆ ที่จะตามมาจากการพัฒนาอุตสาหกรรมอวกาศ ว่าจะเกิดบริษัทใหม่ๆ เกิดการจ้างงาน ฯลฯ นอกเหนือจากประโยชน์ในแง่ความก้าวหน้าของมนุษย์
And finally, the space effort itself, while still in its infancy, has already created a great number of new companies, and tens of thousands of new jobs. Space and related industries are generating new demands in investment and skilled personnel, and this city and this state, and this region, will share greatly in this growth.
โยงไปถึงการตั้งศูนย์อวกาศที่ Houston ซึ่งใช้วิธีการพูดว่า frontier เดิมยุคสำรวจตะวันตก จะกลายเป็น frontier ใหม่ของยุคอวกาศ (โรแมนติกซะ)
That was once the furthest outpost on the old frontier of the West will be the furthest outpost on the new frontier of science and space. Houston, (interrupted by applause) your city of Houston, with its Manned Spacecraft Center, will become the heart of a large scientific and engineering community.
ก่อนจบต้องปิดท้ายด้วยการสรุปว่า “เราจะทำอะไร” แบบชัดๆ และมีวิธีการอธิบายให้เห็นภาพในเชิงเปรียบเทียบ พร้อมกำหนดระยะเวลาที่ชัดเจน
we shall send to the moon, 240 thousand miles away from the control station in Houston, a giant rocket more than 300 feet tall, the length of this football field, made of new metal alloys, some of which have not yet been invented, capable of standing heat and stresses several times more than have ever been experienced, fitted together with a precision better than the finest watch, carrying all the equipment needed for propulsion, guidance, control, communications, food and survival, on an untried mission, to an unknown celestial body, and then return it safely to earth, re-entering the atmosphere at speeds of over 25 thousand miles per hour, causing heat about half that of the temperature of the sun—almost as hot as it is here today—and do all this, and do it right, and do it first before this decade is out—then we must be bold.
ปิดท้ายแบบสวยหรูด้วยการอ้างคำคมของนักสำรวจยอดเขาเอเวอร์เรสต์ เอามาประยุกต์ใช้ให้จบด้วยความเท่อย่างสมบูรณ์
Many years ago the great British explorer George Mallory, who was to die on Mount Everest, was asked why did he want to climb it. He said, “Because it is there.”
Well, space is there, and we’re going to climb it, and the moon and the planets are there, and new hopes for knowledge and peace are there.
ภาพประกอบจาก NASA