ประเด็นเรื่อง “Mark Zuckerberg ไม่จบปริญญา” เป็นที่ถกเถียงกันมาเยอะพอสมควรในสังคมไทย
ในสังคม startup เราเห็นวัฒนธรรมการ drop out หรือลาออกจากมหาวิทยาลัยมาทำธุรกิจเต็มตัว กลายเป็นเรื่องสามัญ และเหมือนจะกลายเป็น “สิ่งที่เหมาะสม” ไปซะแล้ว
แล้วเหรียญอีกด้านล่ะเป็นอย่างไร โลกเรามีคนที่ตัดสินใจเรียนต่อ ไม่ลาออก ละทิ้งความฝันพันล้านหรือไม่
วันก่อนมีโอกาสได้ฟัง Chris Hughes หนึ่งใน Facebook co-founder และเพื่อนร่วมหอพักของ Zuckerberg ไปออกรายการ Recode Decode ของ Kara Swisher
ช่วงนี้ Chris Hughes กำลังดัง เพราะเขาออกมาเขียนบทความลง The New York Times ว่า It’s Time to Breakup Facebook ซึ่งเป็นข้อเสนอที่ทรงพลัง เพราะเป็นหนึ่งใน co-founder ของ Facebook ออกมาพูดเอง (เขาลาออกจาก Facebook ในปี 2007 เพื่อไปทำงานการเมืองให้กับทีมของ Obama ที่ชนะเลือกตั้งในปี 2008)
พอดังแล้วเขาเลยไปออกสื่อต่างๆ เพื่อขยายผลแนวคิดของตัวเอง
เรื่องของ Breaking up Facebook ขอยกไปก่อน ไว้เขียนถึงในโอกาสอื่น แต่สิ่งที่จะสื่อในรอบนี้คือ ในรายการ Recode Decode ได้ให้ Hughes เล่าอดีตถึงช่วงที่ก่อตั้ง Facebook ว่าเขาทำอะไร บทบาทของเขาเป็นอย่างไร
ตอนนั้นปี 2004 Mark Zuckerberg และ Dustin Moskovitz (ซึ่งเป็น co-founder อีกคนที่เป็นโปรแกรมเมอร์) ตัดสินใจพักการเรียนจาก Harvard และมาทำบริษัทเต็มตัวที่ฝั่ง Silicon Valley แต่ Chris Hughes กลับไปเรียนต่อจนจบในปี 2006 โดยที่ยังช่วยงาน Facebook จากทางไกลอยู่ (เรียนจบแล้วก็มาทำงานกับ Facebook เต็มตัวอยู่อีกพักหนึ่ง)
Kara Swisher ถามว่าทำไมตอนนั้นเขาถึงไม่ลาออก (อยู่ประมาณช่วงนาทีที่ 11 ในรายการ)
คำตอบของเขาก็ชัดเจน เขาเป็นคนแรกในครอบครัวที่มีโอกาสได้เรียนถึง Harvard
อีกประโยคที่เขาพูดไม่จบในรายการสัมภาษณ์ คือ financially ในทางการเงินแล้ว เขาแตกต่างจาก Mark และ Dustin (ที่สามารถ dropout ออกมาได้โดยไม่ต้องสนใจเรื่องเงินมากนัก)
ย้อนไปดู ในบทสัมภาษณ์ปี 2014 ฐานะทางบ้านของ Hughes ก็ต้องถือว่าธรรมดา
Hughes grew up in Hickory, North Carolina, the only child of older parents of modest means — his father was a paper salesman; his mother, a former public-school teacher.
เหตุผลเรื่องการตัดสินใจไม่ dropout ของเขาก็ชัดเจน
Zuckerberg and Moskovitz stayed in Palo Alto, but Hughes didn’t do the dropout thing. “I didn’t have the money to just hang out,” he says. He returned to Harvard, majoring in the history and literature of France
บางครั้งเรื่องมันก็ตรงไปตรงมาแบบนี้เอง แค่เราต้องรับให้ได้ว่าเหตุผลของแต่ละคนนั้นแตกต่างกัน
ทำไมไม่ลาออกจากมหาวิทยาลัย มาเปลี่ยนแปลงโลกล่ะ อ๋อ เราไม่มีเงิน
Chris Hughes อาจกลายเป็นหนึ่งในนักธุรกิจเปลี่ยนโลกได้หากเขาตัดสินใจลาออกในตอนนั้น แต่ความจำเป็นของเขาอาจแตกต่างออกไป และเราควรเคารพในการตัดสินใจแบบนั้น