นั่งฟัง podcast รายการ Business Wars ตอนสงครามแฮมเบอร์เกอร์ระหว่าง McDonald’s vs Burger King ก็ทำให้รู้จักชื่อฟาสต์ฟู้ดยี่ห้อ Burger Chef (ไม่เคยได้ยินมาก่อน)
ความน่าสนใจคือ ปัจจุบันนี้ถ้าพูดถึงแบรนด์แฮมเบอร์เกอร์แบบฟาสต์ฟู้ด แน่นอนว่า McDonald’s คืออันดับหนึ่ง ส่วน Burger King ก็คงเป็นอันดับสอง (ข้อมูลใน Wikipedia ตอนนี้ McDonald’s มีประมาณ 38,000 สาขาทั่วโลก ส่วน Burger King มีประมาณ 18,000)
แต่ในอดีตช่วงทศวรรษ 1960s-1970s ซึ่งเป็นยุคของของร้านฟาสต์ฟู้ดเชน อันดับสองในแง่จำนวนสาขาคือ Burger Chef ต่างหาก ส่วน Burger King นั้นตามมาเป็นอันดับสามแบบห่างๆ
คำถามคือเกิดอะไรขึ้นกับร้านฟาสต์ฟู้ดที่เคยต่อกรกับ McDonald’s ได้อย่างสูสีในอดีต แถมเป็นคนต้นคิดการขายเบอร์เกอร์แถมของเล่น (ต้นแบบของ Happy Meal ด้วยซ้ำ) แต่ปัจจุบันล้มหายตายจากไปแล้ว กลายเป็นชื่อที่ไม่มีใครรู้จัก
ปัญหาของ Burger Chef (และร้านฟาสต์ฟู้ดเชนลักษณะเดียวกันรายอื่น) คือ การเร่งขยายสาขาอย่างรวดเร็ว (สมัยนั้นขึ้นไปสูงสุดที่ 1,200 สาขาทั่วอเมริกา) ทำให้เกิดปัญหาว่าหลายสาขาไม่ทำกำไร และบริษัทกลายเป็นหนี้ในภาพรวม (แม้สาขาจำนวนหนึ่งใช้ระบบแฟรนไชส์ก็ตาม) ทำให้บริษัทแม่ต้องขายกิจการทิ้ง และควบรวมกับฟาสต์ฟู้ดอื่นๆ จนสาบสูญไปในที่สุด
General Foods บริษัทแม่ของ Burger Chef ขายกิจการให้เชนคู่แข่งคือ Hardee’s ในปี 1982 และแปลงสาขาของ Burger Chef เป็น Hardee’s แทนทั้งหมด (บางสาขาก็ปิดกิจการไป)
ส่วนแบรนด์ Hardee’s เองก็ไม่เป็นที่รู้จักในบ้านเราสักเท่าไรนัก เพราะบริษัทแม่ใช้อีกแบรนด์หนึ่งทำตลาดคือ Carl’s Jr. นั่นเอง (ในอเมริกาเองก็แบ่งกันทำตลาดคนละครึ่งประเทศ ฝั่งตะวันออกใช้แบรนด์ Hardee’s ฝั่งตะวันตกใช้ Carl’s Jr. แต่โลโก้เป็นรูปดาวเหมือนกัน)