วันก่อนอ่านเจอบทความนี้ใน The Matter ‘อยากดูแลดีๆ แต่บางทีก็เหนื่อยเกินไป’ ปัญหาสังคมสูงวัยนำไปสู่การฆาตกรรมคนในครอบครัว
คิดว่าเป็นประเด็นที่น่าสนใจมาก
- เลี้ยงคนแก่ = เหนื่อย
- ความเหนื่อย แก้ปัญหาได้ (บ้าง) ด้วยเงิน เช่น ส่งไปอยู่บ้านพักคนชรา หรืออธิบายง่ายๆ คือการเอาท์ซอร์สงาน caretaking ออกไป
- แต่ถ้าไม่มีเงินจะทำอย่างไร ก็อดทนกันไป (จนไม่รู้จะถึงเมื่อไร) กลายมาเป็นความเครียดสะสม และปัญหาเชิงสังคมที่ตามมา
กรณีในบทความเป็นความไม่เงินในระดับ individual แต่ในภาพรวม ญี่ปุ่นยังถือเป็นประเทศที่มีเงิน ยังสามารถนำเงินรัฐมาสร้างระบบสวัสดิการที่ดี (ในระดับหนึ่ง) ได้
สังคมไทยกำลังเดินหน้าตามญี่ปุ่นไปเรื่อยๆ ในแง่ของ ageing society แต่ระดับความพร้อมคงต่างกันมาก และยังนึกไม่ออกเหมือนกันว่าเราจะรับมือกับมันได้อย่างไร
ว่าแล้วก็เปิดมาเจอข่าวนี้อีกพอดี
มติชนออนไลน์