in Thoughts |

มิตรภาพบนอินเทอร์เน็ต

งานอดิเรกสมัยเด็กๆ คือการวาดรูป ถึงแม้ไม่เก่งระดับส่งประกวด แต่ก็เป็นงานที่ทำได้ดีกว่างานประเภทอื่น (เช่น ดนตรี กีฬา) ฯลฯ สร้างความเพลิดเพลินให้ได้เป็นอย่างดี

เนื่องจากเป็นเด็กผู้ชายที่โตมากับการ์ตูนและเกมญี่ปุ่น สิ่งที่วาดก็มักเป็นตัวละครจากเรื่องเหล่านี้ ดราก้อนบอล ร็อคแมน มาริโอ้ โซนิก ฯลฯ ไปตามเรื่อง

ทักษะการวาดรูปที่สั่งสมมา ช่วยให้ตอนโตขึ้นมาอีกหน่อย สามารถเรียกวิชาด้านเขียนแบบ-ออกแบบได้ดี ชอบและไม่รู้สึกเจ็บปวดเหมือนเพื่อนอีกหลายๆ คนที่ไม่มีทักษะด้านนี้

ถึงแม้ทุกวันนี้ไม่ได้วาดรูปสักเท่าไรนัก แต่ก็ยังเป็นงานที่ทำได้ดี และชอบที่จะทำ

ช่วงปลายปีเห็นน้องคนหนึ่งในทวิตเตอร์ ที่ไม่ได้รู้จักกันมาก่อน เขียนเล่าเรื่องชีวิตตัวเอง กระทู้ยาวหน่อย ตามไปอ่านกันได้ในลิงก์

https://twitter.com/sharkllk/status/1210933515354656768

ชีวิตของน้องเขามีหลายประเด็นให้ขบคิด แต่เรื่องที่อ่านแล้วอินที่สุด คงเป็นว่าน้องเขาชอบวาดรูป แต่ครอบครัวไม่ค่อยชอบ เลยทำให้น้องเขาวาดรูปไม่ได้อีกเลย เรื่องนี้ touch เป็นส่วนตัว เลยตอบให้กำลังใจน้องเขาไปในทวิตเตอร์ว่า อยากเห็นน้องเขากลับมาวาดรูปอีก

สิ่งที่ประทับใจคือ น้องเขาตอบกลับมาวันเดียวกัน พร้อมรูปภาพที่วาดกลับมาให้ดู น้ำตาแทบไหล ถึงแม้คงไปยุ่งเกี่ยวกับชีวิตของน้องเขาไม่ได้โดยตรง แต่การได้เห็นมิตรภาพและการให้กำลังใจระหว่างคนที่ไม่รู้จักกันมาก่อน ก็เป็นอีกแง่ที่สวยงามของอินเทอร์เน็ต ในยุคสมัยที่เต็มไปด้วย hate speech, cyberbullying, fake news อย่างยุคสมัยนี้

https://twitter.com/sharkllk/status/1211658279568302080