in Thoughts

Odaiba รำลึก

ไปญี่ปุ่นมา 3 วัน งาน Line Developer Day 2019 จัดที่ Odaiba เจ้าภาพเลยให้นอนโรงแรมเดียวกับที่สัมมนาเลย (Grand Nikko Tokyo Odaiba)

มา Odaiba ครั้งแรกในปี 2006 ช่วงที่ยังไม่มีสมาร์ทโฟนและเน็ตมือถือ เดินทางด้วยไกด์บุ๊ค ตอนนั้นรู้สึกมันเป็นเมืองมหัศจรรย์ (ถมทะเลสร้างเมือง มีแต่ห้างและสิ่งปลูกสร้างใหม่ๆ)

ค้นประวัติดูแล้ว Odaiba เริ่มเปิดประมาณปี 1995 (Rainbow Bridge เปิดปี 93, รถไฟสาย Yurikamome เปิดปี 95) แสดงว่าตอนที่ไปนั้น Odaiba มีอายุประมาณ 10 ปี

มา Odaiba ครั้งที่สองปี 2013 ก็ไม่รู้สึกแตกต่างจากเดิมมากนัก ความตื่นเต้นจาก “ครั้งแรก” อาจหายไปบ้าง แต่ยังสัมผัสได้ถึงความคึกคักอยู่

มา Odaiba ครั้งที่สามปี 2019 คราวนี้ได้นอนกลาง Odaiba เลย (ถือเป็นโรงแรมที่อยู่ใกล้กันดั้มที่สุดแล้ว มองไปจากหน้าต่างห้องเกือบเห็นกันดั้มแล้ว โดนตึกบังนิดเดียว 555) คราวนี้รู้สึกว่า นอกจากเปลี่ยนตัวกันดั้มเป็นตัวใหม่ (RX-78 มาเป็น Unicorn) แล้ว อย่างอื่นเหมือนเดิมหมดเลย ออกจะดูเสื่อมโทรมลงด้วยซ้ำ

ตึก Fuji TV ที่เคยคึกคักกลายเป็นเงียบเหงา ร้านคาเฟ่ One Piece หายไปแล้ว ส่วนห้างสรรพสินค้าก็ดูเดิมๆ ออกจะน่าเบื่อด้วยซ้ำ ที่สำคัญคือคนก็ไม่เยอะเหมือนแต่ก่อน

ยิ่งพอมีโอกาสได้ไปเดินเมืองใหม่ๆ ของโลกอย่างเซินเจิ้นหรือเซี่ยงไฮ้มาเปรียบเทียบด้วย ยิ่งเห็นความแตกต่างชัด ว่าพลังของญี่ปุ่นเริ่มลดลง เข้าสู่ “สังคมชรา” ตามโครงสร้างประชากร

Odaiba อาจเป็นภาพสะท้อนอิทธิพลของญี่ปุ่นต่อโลกที่เริ่มเสื่อมลง ตอนที่ Odaiba สร้างใหม่ๆ ญี่ปุ่นยังเป็นมหาอำนาจทางเทคโนโลยี สะท้อนออกมาทางสิ่งปลูกสร้างใหม่ๆ แต่ตอนนี้เหมือนว่าจะไม่ใช่แบบนั้นอีกแล้ว