อ่านเจอประเด็นน่าสนใจใน Nikkei Asian Review พูดถึงธุรกิจโรงงานในจีน ที่กลับมาเปิดกิจการอีกครั้ง และดูเหมือนจะพร้อมทุกอย่าง เพราะวัตถุดิบ สายการผลิต แรงงาน เครื่องมือ อยู่ในจีนหมดอยู่แล้ว
แต่กลับพบปัญหาว่า “ผู้เชี่ยวชาญ” จากต่างชาติ ญี่ปุ่น อเมริกา เยอรมัน ฯลฯ กลับเข้ามาคุมโรงงานในจีนไม่ได้ ทำให้แรงงานจีนไม่สามารถติดตั้งหรือใช้งานเครื่องไม้เครื่องมือระดับสูงบางอย่างได้ กลายเป็นสายการผลิตต้องหยุดชะงัก
ประเด็นนี้มีพูดถึงเหมือนกันใน Bloomberg ว่าบริษัทด้านสมาร์ทโฮมในฮ่องกง เจอปัญหาข้ามพรมแดนไปยังโรงงานในจีนไม่ได้ ทำให้การทำงานมีปัญหา เพราะวิดีโอคอลล์คุยกันมันก็ไม่มีประสิทธิภาพมากพอ ยิ่งในอุปกรณ์ฮาร์ดแวร์ที่มีเรื่องความละเอียดของชิ้นส่วน ยิ่งคุยงานกันได้ยาก
Travel restrictions on the border between Hong Kong and mainland China have disrupted the main artery between Ng’s small R&D team in Hong Kong and the company’s manufacturing staff in neighboring Guangdong. That’s complicated the process for when a product is meant to move from the R&D laboratory to the factory floor.
“Video conferencing the discussion is very difficult,” Ng said. “It is difficult to explain a lot of the detail through the camera, the conversation becomes very inefficient.”
Bloomberg.com ประเด็นนี้เป็นมุมกลับของที่เขียนไปเรื่อง Global Supply Chain ที่ว่า ซัพพลายสินค้าทั่วโลกมีปัญหา เพราะของทุกอย่างอยู่ในจีน ส่งออกมาขายไม่ได้ ในอีกด้านนึง เราก็เรียนรู้ว่าจีนเองก็มีปัญหา คนกลับเข้าไปในจีนไม่ได้ จนทุกอย่างสะดุดเช่นกัน
ถือเป็นภาพสะท้อนให้เห็นถึงความซับซ้อนของ supply chain ของทั้งโลกว่ามันไม่สามารถแยกจากกันได้โดยง่าย พันกันไปมา ซึ่งเป็นโจทย์ใหญ่อีกเหมือนกันหากเราต้องการสร้าง supply chain ของตัวเอง
ภาพประกอบจาก Pixabay