in Business

On-Demand

เมื่อ 2-3 ปีที่แล้ว เคยลองสั่งของสดออนไลน์จากซูเปอร์มาร์เก็ตทุกเจ้า (Tops, Lotus, BigC, Villa ฯลฯ) ภาพรวมคือเข้าขั้นแย่

แย่เพราะประสบการณ์โดยรวม (ภาษานักการตลาดสมัยนี้เรียก journey ของลูกค้า) มันไม่ดี ประเด็นสำคัญคือมันส่งช้าไม่ทันใจ

เราคุ้นกับการสั่งอาหาร Line Man, Grab, Get ที่กดเรียกแล้วมาทันที เราคุ้นกับการสั่งซื้อสินค้าออนไลน์ผ่าน Shopee, Lazada ที่อาจทำได้ถึงขั้น สั่งตอนดึก ของมาถึงตอนสายๆ ก็ไม่ใช่เรื่องแปลก

บริษัทขายของเฉพาะทางอย่าง JIB ถึงขั้นปรับปรุงระบบลอจิสติกส์ของตัวเอง การันตีส่งฟรี 24 ชั่วโมง ภายในเวลา 3 ชม. นั่นแปลว่าถ้าดูสตรีมเกมตอนตีสอง อยากได้คีย์บอร์ดใหม่ ของมาถึงภายในตีห้า

แต่ระบบส่งสินค้าของผู้ประกอบการซูเปอร์มาร์เก็ตในไทย กลับยังเป็น “สั่งวันนี้ รอส่งวันถัดไป” กันอยู่ ถึงแม้เราเห็นการโปรโมทว่า “สั่งภายใน 13.00 ส่งวันเดียวกัน” แต่ในความเป็นจริง การส่งของจะมีสล็อตเวลาที่ต้องจองล่วงหน้า (ซึ่งเวลาที่เราต้องการมักจะเต็ม) และอาจกลายเป็นส่งของในอีก 2 วันให้หลังก็เป็นได้

การส่งของแบบนี้อาจเหมาะกับการสั่งของแห้งที่มีรอบเวลาชัดเจน เช่น บ้านนี้บริโภคข้าวสารเดือนละ 3 ถุง น้ำมัน 2 ขวด น้ำปลา 1 ขวด สามารถพยากรณ์ demand ล่วงหน้า สั่งของแบบเดิมให้มาส่งทุกวันเสาร์ที่ว่างอยู่บ้านรับของได้

แต่ถ้าอยากกินแอปเปิล 3 ลูก อยากได้ผักสลัดสัก 2 ถุง มันคงเป็นความอยากกิน ณ ตอนนั้น ที่หากต้องรอสล็อตเวลานานขนาดนั้น ความอยากก็คงหมดไปนานแล้ว

เราเห็นความพยายามแก้ปัญหานี้ในต่างประเทศ ทั้งฝั่งอเมริกา (Amazon+Whole Foods) หรือจีน (Alibaba+Hema) ที่พยายามพัฒนาระบบส่งด่วนส่งเร็ว อย่างน้อยก็ภายในพื้นที่รัศมีรอบห้างสรรพสินค้านั้น

แต่ยังไม่เห็นความพยายามหรือความกระตือรือล้นแบบนี้กลับซูเปอร์มาร์เก็ตในไทยเท่าไรนัก และไม่แน่ใจว่าจะถูก disrupt หรือเปล่าอีกเช่นกัน