กระแส Margot Robbie กำลังมาแรงจากเรื่อง Barbie เลยไปขุดหนังเก่าที่สร้างชื่อให้เธอคือ The Wolf of Wall Street กลับมาดูใหม่อีกครั้ง
เนื่องจากเป็นการดูรอบที่สอง รู้โครงเรื่องหลักๆ อยู่แล้วเลยไม่ได้ตื่นเต้นมากนัก ประเด็นจากการดูรอบสองเท่าที่นึกได้
- หนังมันยาวมาก 3 ชั่วโมงเต็ม รู้สึกว่ายาวไปแล้วสำหรับยุคนี้ (น่าจะเป็นลายเซ็นประจำตัวของ Scorsese ที่ต้องทำหนังยาวๆ ทุกเรื่อง) พอมาดูอีกรอบก็พบว่ามันมีฉากเยิ่นเย้ออยู่เยอะเหมือนกัน โดยเฉพาะฉาก sex & drug ที่รู้สึกว่าใส่มาจนเฝือ เยอะเกินไปแล้ว
- สิ่งที่ทำได้ดีคือการแสดง โดยเฉพาะของ Leonardo DiCaprio ที่ใส่จนสุดจริงๆ กับการถ่ายฉากใหญ่ๆ เช่น ปาร์ตี้ในออฟฟิศ ปาร์ตี้ในเรือ ที่ทำได้ยิ่งใหญ่อลังการจริง
- พอมาดูหนังที่เกี่ยวกับการขายหุ้นทางโทรศัพท์ในยุคนี้ (2023) เลยพบว่า perception ของคนในยุคนั้น (80s ตอนปลาย) ยินดีคุยกับคนแปลกหน้าในโทรศัพท์อย่างมาก ซึ่งเป็นคนละเรื่องเลยกับคนในยุคปัจจุบันที่เจอแก๊งคอลล์เซ็นเตอร์ (หรือ phone scam ในต่างประเทศ) จนไม่อยากคุยกับคนแปลกหน้าทางโทรศัพท์อีกแล้ว และการทำงานของบริษัท Stratton Oakmont เองก็แทบไม่ต่างอะไรจากแก๊งคอลล์เซ็นเตอร์ในยุคปัจจุบัน
- Margot Robbie นี่สวยจริง ตอนเล่นเรื่องนี้เธออายุแค่ 22-23 ปีเอง (เกิด 1990)
- Jordan Belfort ตัวจริงโผล่มาในหนังด้วยตอนท้าย โดยเล่นเป็นพิธีกรที่เชิญ Leonardo ขึ้นมาพูดเรื่องการขายปากกาบนเวที
- พอมาดูในยุคนี้ ก็มีฟุตเตจเก่าของ Jordan Belfort ยุครุ่งเรือง ว่าของจริงๆ เขาฉลองกันหนักแค่ไหนอย่างไร มาพอให้เห็นภาพด้วย (และพบว่าหนังทำเหมือนอยู่) ต้องขอบคุณอารยธรรม home video ของยุคสมัยนั้น